عهدی که باسیدعلی بسته ایم

#جهان_بینی_توحیدی

جهان‌بینی توحیدی:

کتاب جهان‌بینی توحیدی بر محور تبیین توحید و بایسته‌های اعتقادی و عملی مبتنی بر آن سامان یافته است. توحید نزد استاد مطهری از آنچنان جایگاه اساسی و تعیین کننده برخوردار است که آن را ملاک تمایز جهان‌بینی اسلامی از سایر جهان‌بینی‌ها معرفی می‌کند. 

استاد بعد از ارائه توضیح پیرامون مفهوم جهان بینی، نقاط قوت و ضعف سه گونه جهان بینی علمی، فلسفی و مذهبی را بر می شمارد و بعد از ارائه معیارهای خوبی جهان بینی به جهان بینی توحیدی می پردازد و ارکان جهان بینی اسلامی را نیز با محوریت توحید توضیح می دهد. 

بر اساس آنچه در ابتدای این کتاب آمده است: «نوع برداشت و طرز تفکری که یک مکتب درباره جهان و هستی  عرضه می دارد، زیرساز و تکیه گاه فکری آن مکتب به شمار می رود. این زیرساز و تکیه گاه اصطلاحاً جهان بینی نامیده می شود.» 

استاد مطهری در معرفی معیارهای خوبی جهان بینی به شاخص های زیر اشاره می کند: 

- قابل اثبات و استدلال بودن، 

- معنابخشی به حیات، 

- آرمان سازی و شوق انگیزی، 

- تقدس بخشی به هدف های انسانی و اجتماعی 

- تعهدآوری و مسؤولیت سازی 

به اعتقاد استاد مطهری  «همه آن خصائص و خصلت ها که لازمه یک جهان بینی خوب است در جهان بینی توحیدی جمع است. » و مهم تر اینکه از دیدگاه شهید مطهری  «تنها » جهان بینی توحیدی است که می تواند همه آن خصائص را داشته باشد. استاد مطهری، جهان بینی توحیدی را بر محور توحید معرفی می کند:  «جهان بینی توحیدی یعنی درک اینکه جهان از یک مشیّت حکیمانه پدید آمده است و نظام هستی بر اساس خیر و جود و رحمت و رسانیدن موجودات به کمالات شایسته آنها استوار است. جهان بینی توحیدی یعنی جهان “یک قطبی” و “تک محوری” است. جهان بینی توحیدی یعنی جهان، ماهیت “از اویی” (انّا لله) و به سوی اویی (انّا الیه راجعون) دارد.  

استاد مطهری در بخش دیگری از این اثر، مهم ترین مؤلفه ها از واقعیت جهانی که از طریق حس مورد شناسایی قرار می گیرد را معرفی می کند. این مؤلفه ها عبارت است از:  

- محدودیت 

- تغییر 

- وابستگی 

- نیازمندی 

- نسبیت 

عقل به واقعیت محسوس عالم بسنده نمی کند، بلکه با عبور از آن به تعبیر شهید مطهری «حکم می کند که هستی نمی تواند منحصر و محدود به این امور محدود و متغیر و نسبی و مشروط و نیازمند بوده باشد. » استاد مطهری می-نویسد:  «این سراپرده هستی که در مقابل خود می بینیم، در مجموع به خود ایستاده است و تکیه به خویش دارد. ناچار حقیقت نامحدود و پایدار و مطلق و غیر مشروط و بی نیاز که تکیه گاه همه هستی می باشد و در همه ظروف و همه زمان ها حضور دارد، موجود است و اگر نه سراپرده هستی نمی توانست روی پای خود بایستد؛ یعنی اساساً سراپرده هستی در کار نبود، عدم و نیستی محض در کار بود. » این است که جهان بر خداوند «قیوم »،  «غنی » و و صمد تکیه دارد.

استاد پس از اشاره به صفات خداوند، درباره یگانگی خداوند توضیح می دهد و در ادامه به تبیین مفهوم پرستش می-پردازد. پرستش به تعبیر استاد مطهری، عکس العملی است که شناخت خدای یگانه به عنوان کامل ترین ذات با کامل-ترین صفات در ما ایجاد می کند.  «مراتب و درجات توحید » موضوع بعدی کتاب است. استاد در این قسمت با استناد به آیات قرآن، مراتب و درجات توحید را مشتمل بر  

- توحید ذاتی

- توحید صفاتی 

- توحید افعالی 

- توحید در عبادت 

توضیح می دهد و در ادامه به طرح این پرسش می پردازد که  «چه باید کرد که شخصیت انسان از جنبه روانی و از نظر اجتماعی در یک جهت انسانی و تکاملی به یگانگی و وحدت (توحید) برسد؟ » استاد دیدگاه صحیح در این مسأله را نظریه رئالیستی می داند که معتقد است برای رسیدن به وحدت در جامعه،  «در همان حال که باید با عوامل روحی و روانی تفرقه در پرتو توحید در عبادت و حق پرستی مبارزه کرد، [باید] با عوامل تبعیض، بی عدالتی ها، محرومیت ها، ظلم ها، اختناق ها، طاغوت ها، غیر خدا را  «رب گرفتن ها » به شدت جنگید. » 

استاد در بحث  «مراتب و درجات شرک »، انواع شرک را توضیح می دهد که متناظر با انواع توحید عبارت است از:

 - شرک ذاتی 

- شرک در خالقیت 

- شرک صفاتی 

- شرک در پرستش 

شهید مطهری جهان بینی اسلامی را از نوع جهان بینی توحیدی می داند و به شواهدی از توحیدی بودن جهان-بینی اسلامی اشاره می کند. استاد مطهری نه اعتقاد به موجودی غیر خدا و نه وجود نظام اسباب و مسببات و نه اعتقاد به قدرت و تأثیر مافوق طبیعی برای یک موجود اعم از انسان و فرشته، هیچ یک را مخالف اصل توحید نمی شمارد. به اعتقاد استاد مرز توحید و شرک در رابطه با خدا و جهان و انسان «از اویی » و  «به سوی اویی » است. هر موجودی مادام که او را در ذات و صفات و افعال با خصلت و هویت  «از اویی » بشناسیم، او را درست و مطابق با واقع و با دید توحیدی شناخته ایم و نیز توجه به هر موجود هر گاه به صورت توجه به یک راه برای رفتن به سوی حق باشد و نه یک مقصد، توجه به خداست. استاد بر مبنای توحید، درباره مفاهیم و موضوعاتی مانند صدق و اخلاص، وحدت و یگانگی جهان، غیب و شهادت و دنیا و آخرت توضیح می دهد. موضوع مهم دیگری که در این کتاب به آن پرداخته شده است، حکمت بالغه و عدل الهی است. استاد در این زمینه به چرایی وجود شرور در جهان می پردازد و نیز تاریخچه  مختصری از اصل عدل در فرهنگ اسلامی ارائه می کند.

 منبع :www.motahari.ir

ارتباط غذا با طول عمر از نگاه قرآن و احادیث:

امروزه دانشمندان معتقدند که انسان با دور ساختن عوامل مرگ می‌تواند عمر نامحدود داشته باشد. همین مسئله باعث شده تا محققان در محیط آزمایشگاه با بهبود شرایط زندگی، عمر حشره ای را به هشتاد برابر افزایش دهند. 

پیری که به دنبال جوانی به وجود می‌آید، در حقیقت تغییرات و پیدایش کلسترول در جدار عروق است که به تصلب یا سفت شدن شرایین موسوم است. این یکی از تعریف‌های پیری است. حال اگر شرایطی به وجود آید و این چربی‌ها در جدار عروق جمع نشوند، پیری و فرسودگی به تأخیر خواهد افتاد. این شرایط عبارت است از:

* اعتدال در صرف غذا و خودداری از پرخوری، چنان چه امیر مۆمنان علی (ع) می‌فرمایند: «هر که کمتر خورد رنج و آلامش (دردهایی که به بدن می‌رسد) کم‌تر است.»

* رعایت آداب تغذیه به منظور جلوگیری از سوء هضم و نفخ و غیره.

* خودداری از هرگونه اعتیاد.

* مصرف ماست بیشتر از سایر غذاها برای مبارزه با میکروب‌های سم ساز روده (در افراد سالم و جوان)

* مبارزه با یبوست و تنبلی روده

* جلوگیری از پیدایش چربی خون در اثر مصرف نکردن روغن‌های حیوانی و غذاهای بسیار چرب.

* سحرخیزی و ورزش در هوای آزاد به خصوص در صبح زود.

* رعایت نوع غذای روزانه؛ زیرا اگر زیادتر از حد معمولی چرب باشد سازنده کلسترول، اگر خیلی‌ترش باشد موجب ضعف و پیری و سستی اعصاب، اگر خیلی پرنمک باشد باعث لاغری و کم سویی چشم و اگر خیلی شیرین باشد عامل چاقی خواهد بود.

* صرف غذاهای مختلف و رنگارنگ در یک وعده غذایی، اختلال هضم را در پی خواهد داشت، زیرا هر یک از آن‌ها زمانی جداگانه برای هضم و جذب لازم دارد.

رعایت نکات فوق در سالخوردگان بیشتر و در زمان پیری لازم است، زیرا دوران پیری زمان ضعف و ظهور بیماری‌ها است.

افراد مسن غالباً دچار بیماری‌هایی از قبیل فشار خون، نقرس، دردهای مفصلی، نارسایی شریان‌های مغزی قلب (کرونرها) و مشکل شدن هضم به علت کم شدن شیره های هاضمه ای خواهند شد.

امام جعفر صادق (ع) می‌فرمایند: موقعی که سن به 50 سالگی رسید، با شکم پر از چربی نخوابید
 

قرآن کریم چنین می‌فرماید: هر که را عمر طولانی دادیم از خلقتش می‌کاهیم (هرچه پیری فراتر رسد، ضعف و سستی بیشتر خواهد شد) قسمتی از آیه 68 سوره یس. 

در دوران پیری دفع کلسیم از خون زیاد می‌شود و خوردگی استخوان‌ها شروع می‌گردد. مخصوصاً در افرادی که تحرک کمتری دارند.

در این دوران عمر بایستی به اندازه نیاز مواد غذایی را مصرف کرد، زیرا اضافه آن به صورت چربی ذخیره شده مخاطرات زیادی به وجود می‌آید. در این رابطه پیامبر گرامی اسلام محمد مصطفی (ص) می‌فرمایند: معده خانه بیماری زایی است. به بدنتان چیزی که احتیاج دارد بدهید. (به اندازه احتیاج غذا بخورید)

طبق گفته کارشناسان تغذیه مقدار کالری لازم در دوران پیری در حدود 1600 تا 2600 کالری است که باید به وسیله غذاهای روزانه تأمین شود. این مقدار کالری از خوردن غذاهای ساده نیز به دست می‌آید که روش پسندیده آن، این است که در 24 ساعت به عنوان مثال: یک وعده از غذای پختنی (ناهار) و یک وعده میوه‌جات (شام) و صبحانه نیز غذای بسیار سبک و بدون چربی استفاده شود.

استفاده از غذاهای سبک به عنوان شام توسط ائمه اطهار (ع) بسیار توصیه شده است.

امام جعفر صادق (ع) می‌فرمایند: موقعی که سن به 50 سالگی رسید، با شکم پر از چربی نخوابید.

زیرا شب‌ها عصب سمپاتیک کم‌تر فعالیت دارد، برعکس عصب پاراسمپاتیک که فعالیت آن تازه شروع به کار می‌کند. سوخت و ساز بدن 10-20 درصد تنزل می‌کند، لذا شب‌ها چربی‌ها کمتر می‌سوزند و اکثر سالمندان نیز مبتلا به زیادی چربی خون هستند، این هر دو نقص باعث بروز عوارضی می‌شود که درباره آن شرح زیادی داده شده است.

از رسول اکرم محمد مصطفی (ص) نقل شده است که: ایشان در جمعی از اصحاب حضور داشتند و فرمودند: کسی که شب میوه می‌خورد زیان نمی‌بیند.

حضرت جعفر بن محمدالصادق (ع) می‌فرماید: روغن غذا، خوب است اما من دوست نمی‌دارم برای پیران و خوردن روغن در زمستان بهتر است از خوردن آن در تابستان.

گروهی اظهار می‌دارند: برای مبارزه با چاقی شب‌ها شام نمی‌خوردند، حال اینکه نخوردن شام توصیه نشده است. باید خورد اما ساده و سالم و به اندازه چنان چه رسول گرامی اسلام (ص) می‌فرمایند: شام بخورید اگرچه مشتی خرما باشد. زیرا شام نخوردن مایه ضعف و پیری است.

بخش تغذیه و آشپزی تبیان

منبع : www.article.tebyan.net

پیام  نوروزی مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله خامنه ای را به مناسبت آغاز سال ۱۳۹۶ :

رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیامی به مناسبت آغاز سال ۹۶ گفتند: اقتصاد مقاومتی تنها راه علاج وضع کنونی است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیامی به‌مناسبت آغاز سال ۱۳۹۶ هجری شمسی، با تبریک ولادت حضرت فاطمه‌زهرا سلام‌الله‌علیها و عید نوروز به همه‌ی هم‌میهنان و ایرانیان بویژه خانواده‌های معظم شهیدان و ایثارگران و با آرزوی سالی همراه با برکت، امنیت و رفاه برای مردم ایران و مسلمانان جهان، سال جدید را سال «اقتصاد مقاومتی: تولید- اشتغال» نامگذاری کردند.

حضرت آیت الله خامنه‌ای سال ۹۵ را همراه با تلخی‌ها و شیرینی‌هایی برای ملت ایران دانستند و با اشاره به برخی از مهمترین عوامل شادکامی ملت در سال گذشته، افزودند: عزت ایران و هویت ملت عزیز در تمام قضایای سال ۹۵ مشهود بود و دشمنان در همه‌جای دنیا به اقتدار و عظمت ملت ایران اعتراف کردند.

رهبر انقلاب اسلامی، حضور پر شور و غیرتمندانه مردم در روز ۲۲ بهمن در پاسخ به بی‌احترامی رئیس‌جمهور امریکا و همچنین اجتماع عظیم مردم در روز قدس را نشان‌دهنده هویت و اهداف والای مردم ایران خواندند و گفتند: با وجود آنکه همسایگان ایران و کشورهای منطقه دچار ناامنی هستند، امنیت کشور در محیط پرتلاطم منطقه‌ای و بین‌المللی شاخص بسیار مهمی بود و ملت ایران در طول سال، «امنیت پایدار» را تجربه کرد.

«همت جوانانه» و «حرکات مؤمنانه فراگیر» دو شاخص دیگر در ارزیابی موفقیتها و پیشرفتهای ملت ایران بود که رهبر انقلاب اسلامی به آن اشاره و خاطرنشان کردند: مشاهده و اطلاع از فعالیتهای پر شور و مبتکرانه‌ی علمی، فرهنگی، تولیدی و ورزشی هزاران گروه جوان در سراسر کشور و برگزاری جلسات و فعالیتهای گرم و گیرای دینی، از جمله نقاط مثبت و شادی‌آفرین برای کشور و ملت ماست.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای سپس تلخی‌ها و سختی‌های سال قبل را مربوط به مشکلات معیشتی و اقتصادی مردم بویژه طبقات ضعیف و متوسط دانستند و افزودند: من از وضع مردم مطلع هستم، بنابراین تلخی کام مردم به‌ویژه طبقه ضعیف را از مشکلات اقتصادی همچون «گرانی، بیکاری، تبعیض‌ها و نابرابری‌ها و آسیبهای اجتماعی» با همه‌ی وجود حس می‌کنم.

ایشان تأکید کردند: همه‌ی ما مسئولیم و باید هم نزد خداوند متعال و هم نزد ملت پاسخگو باشیم.

رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به تأکید بر «اقدام و عمل» در نامگذاری سال ۹۵ و انجام کارهای خوبی که مسئولین گزارش آن را داده‌اند، گفتند: البته فاصله زیادی میان کارهای انجام شده با انتظارات مردم و رهبری وجود دارد و آمارهای مثبت و منفی را باید در مجموع مشاهده کرد.

ایشان، توجه به نام «اقتصاد مقاومتی» را به تنهایی مؤثر ندانستند و در خصوص راه‌حل و علاج وضع کنونی، افزودند: علاج، در تقسیم کردن اقتصاد مقاومتی به نقاط کلیدی و مهم و تمرکز همه همت مسئولین و مردم بر آن نقاط است و این نقاط کلیدی عبارت است از تولید داخلی و اشتغال بویژه اشتغال جوانان.

حضرت آیت الله خامنه‌ای، بر اساس همین ضرورت، سال ۹۶ را «اقتصاد مقاومتی: تولید- اشتغال» نامگذاری کردند و گفتند: تمرکز و برنامه‌ریزی بر روی این نقاط کلیدی مطالبه رهبری و مردم از مسئولین و موجب پدید آمدن موفقیتهای چشمگیر و محسوس است و مسئولین باید نتایج را در پایان سال به مردم گزارش کنند.

منبع :www .tag.ir/local-news/92434 

آغاز نام گذاری رسمی سال از سوی مقام معظم رهبری: 

رهبر معظم انقلاب با نام‌گذاری سال ۱۳۷۸، به عنوان سال امام خمینی(ره) سنتی جدید را برای نام‌گذاری سال‌ها در کشور پایه نهادند. سنتی که پیش از این نیز در پیام‌های نوروزی ایشان به چشم می خورد اما به شکل مدون و تأثیر‌گذار که راهی را نشان بدهد و بتواند حرکتی در جامعه ایجاد کند از سال ۷۸ آغاز شد.

این سنت حسنه از سال ۸۲ با نام‌گذاری سال مذکور به نام “خدمتگزاری” حالتی جدی‌تر به خود گرفت و موجبات تکاپو در بین مسؤولان برای رسیدن به خواسته‌های معظم‌ له که در حقیقت خواسته نهایی عموم جامعه بود را بیش از پیش کرد. 

” رهبر معظم انقلاب در سال‌های پیش از آن هم در پیام‌های نوروزی خود بر نکته‌ای مشخص تاکید می‌کردند اما نام مشخصی را برای سال آغاز شده عنوان نمی‌کردند. بر همین مبنا بود ایشان سال ۱۳۶۹ را سال تاکید بر “تحول درونی و اصلاح امور” عنوان کردند؛ سالی که اولین عید ایران اسلامی به رهبری حضرت آیت ‌الله خامنه‌ای بود.

رهبر معظم انقلاب همچنین سال ۱۳۷۰ را تاکید بر “صبح روشنی”، سال ۱۳۷۱ را تاکید بر “تحکیم معنویت”، سال ۱۳۷۲ را سال تاکید بر “عدالت اجتماعی”، سال ۱۳۷۳ را تاکید بر “صرفه‌جویی”، ۱۳۷۴ تاکید بر “وجدان کاری، انضباط اجتماعی، انضباط اقتصادی”، سال ۱۳۷۵ را تاکید بر”ضرورت پرهیز از اسراف و حفظ ثروت و منابع عمومی کشور”، سال ۱۳۷۶ را سال تاکید بر”توجه به معنویات و فضایل اخلاقی” و سال ۱۳۷۷ را سال تاکید بر “صرفه‌جویی و پرهیز از اسراف، قناعت و پایداری بر مواضع اسلامی و انقلابی” اعلام کردند.

نام سال های اخیر در یک نگاه

نام سال 1396 ” ؟ “

نام سال 1395 “اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل”

نام سال 1394 “دولت و ملّت، همدلی و هم‌ زبانی”

نام سال 1393 “اقتصاد و فرهنگ، با عزم ملی و مدیریت جهادی”

نام سال 1392 “حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی”

نام سال 1391 “تولید ملى، حمایت از کار و سرمایه‌ ایرانى”

نام سال 1390 “جهادی اقتصادی”

نام سال 1389 “همت مضاعف و کار مضاعف”

نام سال 1388 “اصلاح الگوى مصرف”

نام سال 1387 “نوآوری و شکوفایی”

نام سال 1386 “اتحاد ملى و انسجام اسلامى”

نام سال 1385 “پیامبر اعظم(ص)”

نام سال 1384 “همبستگى ملى و مشارکت عمومى”

نام سال 1383 “پاسخگویى سه قوه به ملت ایران”

نام سال 1382 “نهضت خدمتگزارى”

نام سال 1381 “عزّت و افتخار حسینى”

نام سال 1380 ” اقتدار ملی و اشتغال آفرینی”

نام سال 1379 “امام امیرالمؤمنین، علی بن ابی طالب علیه ‏السّلام”

نام سال 1378 “امام خمینى قدسّ سرّه”

نام سال 1377 “صرفه جویی”

نام سال 1376 “صرفه جویی”

نام سال 1375 “کار سازنده”

نام سال 1374 “انضباط اقتصادى و مالى”

نام سال 1373 “وجدان کارى” و “انضباط اجتماعی”

منبع : www.asemooni.com

مادر ای لطیف ترین گل بوستان هستی ، تو شگفتی خلقتی
تو لبریز عظمتی ، تو را دوست دارم و می ستایمت .
دست بر دعا بر می دارم و از خدای یگانه برایت برکت , رحمت و عزت می طلبم.